Arabizmi se obično doživljavaju kao posuđenice srednjeg karaktera iz arapskog jezika. Većina ovih posuđenih termina je osmansko-turskog porijekla, koji je bio jedan od primarnih jezika islamske civilizacije koji je imao značajan utjecaj na našu kolektivnu duhovnu i materijalnu kulturu. Stoga se ovi arabizmi često nazivaju turcizmima i, u određenim slučajevima, osmanizmima ili orijentalizmima. Mnogi od nas ni ne znaju da riječi koje svakodnevno upotrebljavamo potiču iz ovog jezika.
Turski jezik integrirao je brojne arapske korijene, koji su prošli različite fonetske i semantičke transformacije. Arapske imenice i pridjevi su primarni izvori ovih korijena. Na primjer, turska riječ za “trgovinu” (dukkan) potiče od arapske riječi “dukkān”. Slično, riječ “zanat” na turskom (sanat) može se pratiti do arapske riječi “sana’” što znači “izrada”. Druge riječi arapskog porijekla također su asimilirane u turski, kao što su “sat” (turski saat) i “sevap” (turski sevap), pri čemu “sat” dolazi od “sā’a”, a “sevap” od “tawāb”. “Kebab” (turski kebap od ar. kabāb), “cef/ceif” (turski keyif od ar. kayf – uživanje), “pehar” (turski küp od ar. kūb – čaša), “fukara” (turski fukara od ar. mn. fuqarā’ – siromašan) i “džep” (turski cep od Ar. ğayb) su drugi primjeri arapskih riječi koje su našle mjesto u turskom jeziku. Ove riječi su ugrađene u gramatičku strukturu turskog jezika i čak su dovele do novih leksema dodavanjem turskih morfema, kao što je riječ “hajiluk” (od Ar. hağğ) i termina koji se odnose na mjerenje vremena i majstorstvo.
Određene arapske riječi u našem jeziku gramatički su klasifikovane kao muški ili srednji rod uprkos njihovom ženskom rodu. Na primjer, “kijamet” se odnosi na nered, a “amanet” označava savez. Pored toga, neke imenice su pretrpjele promjenu gramatičkog broja, pri čemu se množina u srpskom jeziku tretira kao jednina. Na primjer, “esnaf” je arapska izlomljena množina, a “muslim” je arapski aktivni particip koji označava poslušnost Bogu, s perzijskim sufiksom “-ān” koji je dodat da označava pluralizam za racionalna bića. Iako u srpskom rječniku postoji više arabizama, većina njih su islamizmi. Ovo su tehnički termini koji se odnose na vjerske običaje i običaje muslimana, kao i na pravne terminologije. Posuđene arapske riječi se također koriste u svakodnevnom životu.
Naš jezik je obogaćen arapskim jezikom sa stotinama vlastitih imenica, od kojih su mnoge transformisane u prezimena kao što su Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić, Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović, Karahasan. Osim toga, arapske riječi, posebno u prirodnim naukama, uvedene su u naš jezik preko evropskih jezika. Na primjer, “algebra” ima svoje korijene u “al-ğabr” što znači “sastavljanje”, “alkohol” je izvedeno iz “al-kuhūl”, “cifra” je od “sifr” što znači “nula”, a “sirup ” dolazi od “šarāb” što znači “piće”.
